DGN – Dangerous Goods Note / Deklaracja Ładunku Niebezpiecznego

W 1978 roku FIATA opracowała ujednolicony dokument dla przewozu ładunków niebezpiecznych –
FIATA Shipper’s Certification for the Dangerous Goods (SDT). Założeniem FIATA było, aby dokument wystawiany był przez producenta, który posiada najlepszą wiedzę o wyprodukowanym przez siebie niebezpiecznym towarze. Dotychczasowa praktyka przesyłania danych dla spedytora sporządzającego na ich podstawie deklarację ładunku niebezpiecznego przed załadunkiem towaru na statek lub inny środek
transportu była praktyką złą, chociażby z powodu możliwości popełnienia przez niego błędu podczas wypisywania dokumentu. Podczas przemieszczania ładunku niebezpiecznego należy poinformować o
niebezpieczeństwie wszystkich uczestników obrotu mających z nim styczność. W handlu morskim przede wszystkim należy o chęci przewozu ładunku niebezpiecznego poinformować przewoźnika morskiego.

Poniżej tłumaczenie standardowego dokumentu DGN – Deklaracji Ładunku Niebezpiecznego

„1-Exporter” – nazwa i adres eksportera oraz kontakt z nim (numer telefonu, faksu, teleksu, e-mail).
„2-Customs reference/status” – znaki dowodu odprawy celnej/rodzaj odprawy celnej, np. odprawa celna ostateczna, czasowa. Wypełnianie tego pola nie jest obligatoryjne,gdyż pełni ono jedynie funkcje pomocnicze.
„3-Booking number” – pozycja listy bukingowej. Wypełnianie tego pola również nie jest obligatoryjne, gdyż pełni ono jedynie funkcje pomocnicze.
„4-Exporter’s reference” – należy podać symbol i numer kontraktu eksportowego lub zamówienia.
„5-Forwarder’s reference” – należy podać symbol i numer zlecenia spedycyjnego, do którego odwołuje się deklaracja ładunku niebezpiecznego.
„6-Consignee” – należy podać nazwę i pełny adres kupującego oraz kontakt z nim (numer telefonu, faksu, teleksu, e-mail).
„6A-DSHA notification …” – w praktyce polskiej pole to należy pozostawić nie wypełnione.
„7-Freight forwarder” – należy podać nazwę i pełny adres spedytora zajmującego się organizacją przemieszczenie ładunku niebezpiecznego oraz kontakt z nim (numer telefonu, faksu, teleksu, e-mail).
„8-International carrier” – nazwa i pełny adres międzynarodowego przewoźnika zajmującego się przewozem ładunku niebezpiecznego oraz kontakt z nim (numer telefonu, faksu, teleksu, e-mail). Pole to należy wypełnić jedynie w przypadku przewozu ładunku transportem morskim, śródlądowym, kolejowym lub samochodowym. Przy przewozie lotniczym lub intermodalnym pole to należy pozostawić nie wypełnione.
„9-Other UK transport details” – należy podać pozostałe szczegóły dotyczące przemieszczania ładunku niebezpiecznego, np. nazwę składownika, miejsce składowania towaru w porcie, terminy gotowości towaru do wysyłki, termin dostarczenia towaru do portu, itd.
„10-Vessel” – nazwa statku przeznaczonego do przewozu ładunku niebezpiecznego. Pole to wypełnia się oczywiście wyłącznie przy przewozach morskich.
„10-Port of loading” – należy wpisać miejsce załadowania towaru niebezpiecznego na statek (nazwę portu morskiego) w brzmieniu oryginalnym.
„11-Port of discharge” – należy wpisać miejsce wyładunku towaru niebezpiecznego ze statku (nazwę portu morskiego) w brzmieniu oryginalnym.
„12-Shipping marks: number and kind of packages; description of goods” – cechy i numery: liczba i rodzaj opakowań, opis towarów, zgodnie z konosamentem (w handlu morskim) lub listem przewozowym (w pozostałych gałęziach transportu). Należy także określić klasę ryzyka (hazard class) w oparciu o nomenklaturę Międzynarodowej Organizacji Morskiej (International Maritime Organisation – IMO). Jeżeli handlowa nazwa towaru nie zgadza się z nazwą umieszczoną w nomenklaturze ładunków niebezpiecznych ONZ, to przy wypełnianiu omawianego pola, obie nazwy należy podać. Dodatkowo należy wpisać numer przewożonego towaru w oparciu o nomenklaturę ładunków niebezpiecznych ONZ oraz w zależności od rodzaju transportu odpowiedni kod towaru z: „International Maritime Dangerous Goods Code” (w przewozach morskich), „Annex 1 to the Uniform Rules concerning the Contract for International
Carriage of Goods by Rail – RID” (w przewozach kolejowych) lub „European Agreement concerning the International Carriage of Dangerous Goods by Road – ADR” (w przewozach samochodowych).
„13-Net wt (kg)” – należy podać wagę netto ładunku niebezpiecznego wyrażoną w kg.
„14-Gross wt (kg)” – należy podać wagę brutto ładunku niebezpiecznego wyrażoną w kg.
„14-Cube (m3) of goods” – należy podać całkowitą objętość ładunku niebezpiecznego w m3.
„15-Name of company” – nazwa firmy.
„16-Prefix and container/vehicle reg. number” – należy podać znaki poprzedzające oraz właściwy numer rejestracyjny kontenera/pojazdu.
„16A-Seal numbers” – numery i znaki plomb umieszczonych na kontenerze lub drzwiach samochodu czy wagonu.
„16B-Container/vehicle size & type” – rozmiar i typ kontenera lub pojazdu. W przypadku użycia standardowych kontenerów ISO do określenia ich wymiarów można użyć następujących skrótów (w nawiasie podano długość-szerokość-wysokość w stopach): 1AA (40-8-8,6), 1A (40-8-8), 1AX (40-8-<8), 1AY (40-8-9,6), 1BB (30-8-8,6), 1B (30-8-8), 1BX (30-8-<8), 1BY (30-8-9,6), 1CC (20-8-8,6), 1C (20-8-8), 1CX (20-8-<8), 1CY (20-8-9,6), 1D (10-8-8) oraz 1DX (10-8-<8). Wśród typów kontenerów możemy wyróżnić między innymi: uniwersalne, z otwartym dachem (open-topped), chłodnicze (integral reefer), izotermiczne (insulted), składane (flatracks), płytowe (platform), wentylowane (ventilated), zbiornikowe (tank), do przewozu ładunków sypkich (bulk), połówkowe (half-heights).5
„16C-Tare wt as marked on CSC plate” – należy wpisać tarę kontenera w oparciu oopis umieszczony na kontenerze.
„16D-Total of boxes 13a and 16c” – całkowita waga ładunku niebezpiecznego, otrzymana przez zsumowanie wagi brutto (umieszczonej w polu 13a) oraz tary kontenera (umieszczonej w polu 16c).
„17-Name and telephone no …” – nazwa i kontakt z firmą wystawiającą deklarację ładunku niebezpiecznego (producentem) oraz nazwisko i stanowisko osoby, która sporządziła deklarację i jest odpowiedzialna za prawdziwość danych tam zawartych. Należy tu również wpisać miejsce sporządzenia deklaracji, datę i złożyć podpis.

Przykład dokumentu: DGN

źródło: FIATA