Transport intermodalny dzięki efektowi synergii poszczególnych jego elementów (innych gałęzi transportu) ma szczególne zalety i jest obecnie promowany przez UE, co widać na przykładzie ostatnio wprowadzonego pakietu mobilności. Działania legislacyjne, rosnąca konkurencja i ogólna zmiana warunków rynkowych branży transportowej powoduje, że transport intermodalny to przyszłość i konieczność.
Spis treści:
Definicje
Bardzo często pojęcia transportu intermodalnego, multimodalnego i kombinowanego używa się zamiennie. Jest to błąd, bo terminy te oznaczają co innego. Pojęcia te zdefiniowane są w glosariuszu Terminologia transportu kombinowanego, który opublikowała przez Europejska Konferencja Ministrów Transportu (CEMT). Są to definicje powszechnie akceptowane, między innymi przez takie organizacje jak Europejska Komisja Gospodarcza ONZ czy UE.
Transport intermodalny
Transport intermodalny to transport realizowany przez dwa lub więcej środki transportu, ale z wykorzystaniem jednej, tej samej jednostki ładunkowej (np. kontener, wymienne nadwodzie, naczepa ). Dotyczy to całej trasy, którą pokonuje towar – od nadawcy do odbiorcy. Dodatkowo istotne jest, że w transporcie intermodalnym nie precyzuje się udziału określonej gałęzi transportu w operacjach dowozowo-odwozowych.
Podział transportu intermodalnego
Transport intermodalny można podzielić ze względu na:
- zasięg – na przewozy krajowe, międzynarodowe, kontynentalne, międzykontynentalne;
- rodzaj użytych jednostek ładunkowych – na przewozy kontenerów, naczep, nadwozi wymiennych, samochodów ciężarowych i pojemników specjalistycznych;
- charakter użytych środków transportowych – na przewozy szynowo-drogowe (inaczej drogowo-kolejowe), drogowowodny, rzeczno-morski itp.;
- sposób i charakter organizacji – przewozy operatorskie i konwencjonalne.
Zalety transportu intermodalnego
- ekologia
- transport kombinowany jest mniej wrażliwy na warunki pogodowe i zakłócenia
- możliwy transport „door-to-door”
- zmniejszenie ruchu ciężkich pojazdów na drogach i przejściach granicznych
- możliwość przewożenia dużej masy ładunku na duże odległości
- większa prędkość handlowa w transporcie kombinowanym na duże odległości niż w transporcie drogowym
- większe bezpieczeństwo niż transport drogowy
- mniejsza wypadkowość
- większa regularność i lepsza punktualność
Transport intermodalny a ekologia
Synergia powstała z połączania transportu drogowego, kolejowego i wodnego powoduje że jest to obecnie najbardziej ekologiczny sposób transportu.
- zużycie energii do przewiezienia określonej jednostki masy ładunku poprzez zestawienie w pociągi jest o wiele mniejsze niż w transporcie drogowym
- szkody w zanieczyszczeniu powietrza spowodowane przez transport intermodalny są o 90% mniejsze niż w transporcie samochodowym;
- znaczne ograniczenia zanieczyszczenia pasa terenu położonego wzdłuż dróg (spaliny, pył gumowy, zużyte opony, olej, itp.); – ograniczenie infrastruktury koniecznej wzdłuż dróg, która powoduje degradację środowiska naturalnego;
- mniejsza terenochłonność
- infrastruktura kolejowa o określonej przepustowości zajmuje o 70% mniej terenu niż infrastruktura drogowa potrzebna do przewiezienia tej samej masy ładunku.
Transport multimodalny
Transport multimodalny to przewóz ładunków z użyciem przynajmniej dwóch gałęzi transportu, ale towar może zmieniać jednostki ładunkowe (w przeciwieństwie do intermodalu) – może być przeładowany do innej jednostki przy zmianie środka przewozu. Niezależnie od tego ile jest gałęzi transportu, klient podpisuje jedną umowę przewozową.
Transport kombinowany
Transport kombinowany jest transportem intermodalnym europejskim, w którym bez przeładowywania towaru jednostka transportowa przewożona jest przez kolej, żeglugę śródlądową lub morską przybrzeżną , a za końcową dystrybucję odpowiada transport drogowy.
Podział transportu kombinowanego
- towarzyszący (accompanied transport) – przewożenie pojazdu drogowego razem z kierowcą przy użyciu innej gałęzi transportu, tak jak na promie lub pociągu
- nietowarzyszący (unaccompanied transport) – przewożenie pojazdu przez inną gałąź transportu bez kierowców.
Źródła: Leszek Mindur, Michał Gąsior, Przewozy intermodalne; Zeszysty naukowe nr 58 Wyższej Szkoły Morskiej, Szczecin 2000;
Dodaj komentarz