Deklaracja Ładunku Niebezpiecznego to dokument, który budzi kontrowersje. Czy należy go wypełniać? Jak należy go wypełniać? Co powinien zawierać? Postaramy się odpowiedzieć na te pytania w poniższym artykule.
Czy wypełnianie Deklaracji Ładunku Niebezpiecznego jest obowiązkowe?
Wypełnienie Deklaracji Ładunku Niebezpiecznego jest obowiązkowe. Dokumenty przewozowe sporządzane są zazwyczaj w formie papierowej. Dopuszcza się używanie dokumentów przewozowych w formie elektronicznej, jednakże w każdej chwili przewozu muszą być tak samo dostępne jak dokumenty w formie papierowej.
Przewóz drogowy towarów niebezpiecznych może wykonywać jedynie uprawniona osoba posiadające zaświadczenie ADR. Przewóz ten może być prowadzony odpowiednio przystosowanym pojazdem wyposażonym w nalepki ostrzegawcze informujące o rodzaju przewożonego towaru. Dopuszczalne ilości zależne są od rodzaju przewożonego towaru i można je sprawdzić np. tutaj.
Co powinna zawierać Deklaracja Ładunku Niebezpiecznego?
Niezależnie od przewożonego towaru niebezpiecznego, każda deklaracja powinna zawierać informacje pozwalające na identyfikację:
- przewożonych materiałów (numer UN, prawidłowa nazwa przewozowa),
- zagrożeń stwarzanych przez przewożone materiały (kod klasyfikacyjny/numery wzorów nalepek/klasa/podklasa/zagrożenia dodatkowe),
- natężenia zagrożenia (grupa pakowania, o ile występuje),
- ilości i rodzaju sztuk przesyłek, poprawności zapakowania towaru (jeżeli ma to zastosowanie; ilość i opis sztuk przesyłek/instrukcja pakowania),
- ilości każdego przewożonego towaru niebezpiecznego,
- podmiotów nadających i odbierających towary niebezpieczne.
Wzór Deklaracji Ładunku Niebezpiecznego
Dla każdego rodzaju transportu obowiązuje inny rodzaj dokumentu przewozowego. Umowa ADR, Regulamin RID, Umowa ADN, Kodeks Morski IMDG nie wskazują konkretnego wzoru graficznego dokumentu przewozowego, jednakże precyzują informacje, które dokument ten powinien zawierać
Przewoźnik ma obowiązek sprawdzenia, czy dokument przewozowy zawiera wszelkie niezbędne informacje oraz czy jest możliwe odczytanie dokumentu przekazanego w formie elektronicznej.
Zobacz, jak wygląda deklaracja ładunku niebezpiecznego w transporcie morskim.
Armatorzy promów bardzo często wymagają podania informacji na temat przewożonych materiałów na dokumencie multimodalnym (Multimodal Dangerous Goods Form) lub na drukach publikowanych przez IMO (IMO Dangerous Goods Declaration). Niespełnienie wymogów w tym zakresie skutkuje odmową przyjęcia towaru niebezpiecznego do przewozu.
Wzór dokumentu DGN może wyglądać następująco:
Zobacz też tłumaczenie dokumentu DGN.
Podstawy prawne:
W razie potrzeby europejskie regulacje w sprawie transportu towarów niebezpiecznych można sprawdzić tutaj:
1. DYREKTYWA 98/91/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
odnosząca się do pojazdów silnikowych i ich przyczep, przeznaczonych do transportu drogowego towarów niebezpiecznych oraz zmieniająca dyrektywę 70/156/EWG odnoszącą się do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep
2. DYREKTYWA 2008/68/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych
3. DYREKTYWA RADY 95/50/WE w sprawie ujednoliconych procedur kontroli drogowego transportu towarów niebezpiecznych
Czym różni się ADR od DGR?
Poruszając temat ładunków niebezpiecznych warto zwrócić uwagę na kilka pojęć. W zależności od rodzaju transportu obowiązują inne skróty dotyczące określeń ładunków niebezpiecznych:
ADR – ładunki niebezpieczne w transporcie drogowym
DGR – ładunki niebezpieczne w transporcie lotniczym
IMO – ładunki niebezpieczne w transporcie morskim
Sprawdź także, jak magazynować i transportować towary ADR, a także, co zrobić w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa podczas przewozu towarów ADR. Pamiętajcie też o skrzynce ADR.
Na podstawie: Karolina Kołdys – Dokumenty Przewozowe w Transporcie Towarów Niebezpiecznych, Dziennik Ustaw
Dodaj komentarz